شهر تاریخی ماداكتو با قدمتی بیش از ۱۴۰۰ ساله متعلق به دوران ساسانیان بوده دارای برجهای نگهبانی خیابان سیستم آبكشی و دفع فاضلاب بوده است كه بنا به قولی در اثر یك زلزله تخریب و از بین رفته بقایای این شهر مشهود و درحال حاضر به صورت بسیار ضعیف مورد حفاظت میراث فرهنگی میباشد .شهر تاریخی ماداكتو در سال ۱۳۱۰در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
دره شهر اولین شهر عیلامی بوده است. عیلام یا به صورت جدیدتر ایلام نام یك تمدن در منطقه بزرگی در جنوب غربی فلات ایران بوده است كه در پایان هزاره سوم قبل از میلاد میزیستند. دره شهر محل شهر باستانی ماداكتو پایتخت عیلامیان بوده است. عیلامیان كه در دوره عهد باستان فرمانروای كوههای لرستان بودند؛ دره رودخانه و راه بزرگ ارتباطی منطقه و مرز شمالی را تصرف كردند و بناهای مستحكمی تاسیس كردند كه ماداكتو پایتخت دوم آنان از آن جمله است. پس از حمله آشور این منطقه رو به ویرانی رفت و در زمان هخامنشیان از دوران اوج و رونق آن كاسته شد و اهمیت گذشته را نداشت. زمان اشكانیان دوره تجدید حیات این شهر و زمان ساسانیان دوران آبادانی و رونق آن بوده است.
در حقیقت نام پیشین دره شهر، سمیره و نام پیشین سمیره، ماداكتو بوده است. پس از ویرانی ماداكتو و افول آن در زمان هخامنشیان، این شهر با نام سمیره در دوران ساسانیان مجدد به اوج و شكوفایی رسید. سیمره شهری باستانی در حاشیه شرقی شهرستان كنونی درهشهر، غرب رودخانه سراب و در دامنه كبیركوه واقع شده است. این شهر باستانی بزرگترین محوطه تاریخی استان ایلام است. قدمت این شهر باستانی حدودا به ۱۴۰۰ سال پیش به اوایل قرون اسلامی و اواخر دوران ساسانی بازمیگردد و مركز ایالت مهرجانقذق یا مهرجانكدك بوده است و به عبارتی پایتخت تابستانی حكومت آن دوران محسوب میشده است.
مساحت این شهر باستانی بالغ بر ۲۰۰ هكتار است. این شهر با نامهای متعددی چون ماداكتو، مهرجانكده، مهرجانقذق و مهرگانكده شناخته میشود. در ویرانههای به جای مانده از این شهر در زمان ساسانیان، آثار شهرسازی كه در آن دوره معمول بوده است به چشم میخورد. برخی بر این باورند كه سمیره (ماداكتو) را خسرو پرویز پادشاه ساسانی ساخته است. گفته میشود اسكندر مقدونی هنگامی كه از شوش حركت كرده است از سمیره نیز گذر كرده است. احتمال داده میشود كه این شهر باستانی در هنگام آبادانی بالغ بر ۵۰۰۰ خانه داشته است. خانه اربابی، بنای مسجد، اماكن حاشیه سیلبند و اماكن مسكونی حاشیه نشین شهر مكانهای كاوش شده در ۹ فصل كاوش در این محوطه تاریخی است. همچنین این شهر باستانی دارای برجهای نگهبانی، خیابان، سیستم آبكشی و دفع فاضلاب بوده است. در این شهر گچبریهای منحصر به فردی به دست آمده است كه در نوع خود بینظیر هستند. در اكتشافات باستان شناسی این منطقه سكههایی نیز یافت شده است كه آنها را متعلق به خسرو سوم و جانشینان او میدانند.
یاقوت حموی، جغرافیدان و تاریخنویس مشهور قرن هفتم هجری قمری درباره دره شهر این چنین مینویسد:
شهری است در نواحی جبل به سوی خوزستان و آن را مهرجانقذق خوانند و آن آبادان و دارای میوهها و آب است.
شهر تاریخی ماداكتو از اولین آثار ثبت شده در فهرست آثار ملی ایران است كه در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ به شماره ۶ به ثبت ملی رسیده است. احتمال داده میشود این شهر به دلیل وقوع زلزلهای مهیب در سال ۳۲۵ هجری شمسی ویران و خالی از سكنه شده است. البته بقایای این شهر هنوز پابرجا است. دره سیمره (دره شهر) از دیرباز به لحاظ ویژگیهای طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و موقعیت خاص خود همواره مورد توجه گروههای انسانی بوده است. در حال حاضر نیز دره شهر دارای استعداد كشاورزی فراوان، منابع آب، مراتع سبز و جنگلهای انبوه است و یكی از شهرهای باستانی و مهم استان ایلام محسوب میشود.